Deel 5 van Hermans’ Volledige Werken bevat zijn ‘universiteitsromans’. Eind 1973 had hij de fysische geografie aan de Universiteit Groningen vaarwel gezegd en was naar Parijs verhuisd. Hij was nu geen ‘amateurschrijver’ meer, zo verklaarde hij, maar had ‘de hele dag niets anders te doen’ dan schrijven.

Het resultaat was in 1975 de omvangrijkste roman uit Hermans’ carrière, Onder professoren, die door een journalist ‘literaire tijdbom’ werd genoemd: ‘de ironische avonturen van een Groningse professor die de Nobelprijs wint en daarmee de campus op stelten zet. Half Nederland ligt plat van de slappe lach, terwijl enkele hooggeleerde heren heel even de aanvechting voelen om hun polsen open te snijden.’ Hermans was het daar niet mee eens: ‘Dit boek gaat over een gefantaseerde universiteit, met gefantaseerde personages, er is geen sprake van dat sommige personages op bestaande personen zouden zijn geïnspireerd.’

In 1981 volgde Uit talloos veel miljoenen. Ook dit boek speelt zich in Groningse universitaire kringen af en is niet minder satirisch. Hermans vond Onder professoren en Uit talloos veel miljoenen zijn ‘meest realistische boeken’. Vooral in Onder professoren had hij geprobeerd, zo zei hij, ‘met (…) eenvoudiger middelen het tragische te bereiken. Het alledaagse kan ook heel tragisch zijn.’


Naar boven